Hoe zit dat nou eigenlijk met partneralimentatie?

Het onderwerp partneralimentatie doet altijd veel stof opwaaien. Iedereen heeft er wel een mening over, maar er is nou eenmaal een grondslag voor het opleggen van partneralimentatie. Momenteel is die grondslag de voortdurende lotsverbondenheid tussen echtgenoten, maar men is volop bezig om dit te veranderen naar het verliezen van verdiencapaciteit. Zover zijn we echter nog niet… De Raad van State is namelijk zeer kritisch over het wetsvoorstel van de VVD, PvdA en D66 tot het wijzigen van het huidige stelsel van partneralimentatie. De wettelijke maatstaven voor het bepalen van de omvang van de alimentatie zullen echter hetzelfde blijven. Deze maatstaven zijn behoeftigheid, behoefte en draagkracht.

 

Een ex-partner is behoeftig als hij of zij onvoldoende inkomsten heeft om in zijn/haar levensonderhoud te voorzien en zich deze in alle redelijkheid ook niet kan verwerven. Bij behoeftigheid blijven de omstandigheden met betrekking tot wijziging in het welstandsniveau ten opzichte van de huwelijksperiode buiten beschouwing.

 

In de behoefte worden naast persoonlijke omstandigheden ook de omstandigheden met betrekking tot het welstandsniveau in de huwelijksperiode meegewogen bij het toekennen van alimentatie.

 

Het kan dus voorkomen dat iemand niet behoeftig is, omdat deze persoon in beginsel zelf genoeg inkomsten heeft om in zijn/haar levensonderhoud te voorzien, maar dat deze persoon wel behoefte aan partneralimentatie heeft. Dit zou voor de rechter een reden kunnen zijn om bijvoorbeeld de duur van de alimentatieplicht te beperken en/of de hoogte van het bedrag in de loop der jaren af te laten nemen. De rechter kan echter slechts binnen de grenzen van het verzochte in het verzoek- en verweerschrift oordelen.

 

Er zijn bepaalde omstandigheden die de behoefte bij partneralimentatie kunnen beïnvloeden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan:

• De huwelijksgerelateerde welstand;
• Het beschikbare vermogen;
• Daadwerkelijke kosten na de echtscheiding;

 

Er zijn zeker zaken geweest waarbij een persoon aantoonde behoefte te hebben aan partneralimentatie, maar dat de rechter besliste dat er ingeteerd diende te worden op het beschikbare vermogen. Alles valt en staat logischerwijs met een goede onderbouwing.

 

Het is altijd aan te raden om de daadwerkelijke kosten na echtscheiding inzichtelijk te krijgen door het maken van een behoeftelijstje. Dit is een goed uitgangspunt voor het bepalen van de alimentatie. Er kan echter ook aansluiting gezocht worden bij de zogenaamde Hof-norm, de 60%-norm. Deze norm sluit aan bij het te besteden gezinsinkomen van de partners tijdens het huwelijk.

 

De betalingstermijn van partneralimentatie duurt momenteel nog maximaal 12 jaar. De alimentatietermijn begint in beginsel te lopen vanaf het moment van inschrijving van de echtscheiding in de registers van de Burgerlijke Stand. De VVD, PvdA en D66 wensen met hun initiatief-wetsvoorstel te bereiken dat de huidige regeling betreffende partneralimentatie gewijzigd zal worden. Zij willen dat partneralimentatie eerlijker, simpeler en van kortere duur wordt. Op dit moment is het zo dat als een huwelijk minder dan vijf jaar heeft geduurd en er geen kinderen zijn, de duur van de alimentatieplicht gelijk is aan de periode van het huwelijk. Uiteraard is het mogelijk om in onderling overleg een andere termijn overeen te komen.

 

De regels rondom alimentatie zijn continue aan veranderingen onderhevig. Daarnaast zijn ook er ook diverse gronden om de vastgestelde alimentatie aan te laten passen. Dus wees verstandig en laat u eens in de zoveel tijd informeren omtrent de huidige regelgeving en eventuele wijzigingen in uw situatie en wat dat voor gevolgen kan hebben op uw alimentatieregeling!