“Huwelijkse voorwaarden worden geschreven met het verstand voor als het hart de liefde vergeten is.”- Hannah Stern, The Split

Peter is een hardwerkende ondernemer, die ik heb ondersteund bij zijn echtscheiding. Die startte bijzonder moeizaam en is uiteindelijk met veel inzet en hier en daar water bij de wijn doen geregeld. Regelmatig belt Peter mij nog als zijn ex-vrouw of hij iets aangepast willen hebben in de alimentatieregeling of het ouderschapsplan. Zo kreeg ik ook mee dat hij een leuke nieuwe vriendin heeft, Sonja, met wie hij nu – een paar jaar na de scheiding – zou willen trouwen. Hij wil het echter wel beter regelen dan de eerste keer. Toen was er niets geregeld en was hij “gewoon” in gemeenschap van goederen getrouwd.

 

Dat laatste heeft hem veel geld gekost en we hebben veel moeite moeten doen om te zorgen dat er een regeling tot stand kwam waarbij de continuïteit van zijn bedrijf niet in gevaar kwam. Dat is gelukt en nu wil hij in zijn tweede huwelijk met zijn bedrijf geen risico lopen. Hij wil niet meer in de situatie komen dat hij afhankelijk is van de medewerking van zijn ex-partner om zijn bedrijf op een gezonde manier voort te kunnen zetten.

 

Zijn scheiding heeft gemaakt dat de overtuiging die veel mensen bij aanvang huwelijk hebben (“wij blijven altijd bij elkaar”), voor Peter niet meer zo zeker is. Daar staat tegenover dat hij veel van Sonja houdt en hij wil ook goed voor haar en haar kind zorgen.

 

Hij belde mij op met dit dilemma en vroeg mij hoe hij dit goed voor zichzelf én voor Sonja zou kunnen aanpakken. Zij steunt hem immers wel bij zijn ondernemerschap. Ik gaf aan dat het hebben van een of meer goede gesprekken over wat je van elkaar verwacht, op welke gebieden wensen en zorgen liggen, een hele mooie start van een respectvolle en volwassen relatie kan geven. Zo kun je ook een basis leggen voor passende huwelijkse voorwaarden.

 

Ik bood aan hem en zijn partner daarbij te begeleiden. Wat onwennig en enigszins bezorgd wat dit voor hun relatie zou kunnen betekenen, schoven zij aan tafel.

 

Die weerstand begreep ik goed. Praten over de zakelijke kant van je relatie of zelfs al nadenken over hoe je de zaken met elkaar wilt regelen als de relatie ooit eindigt, is niet leuk. Het kan – zeker na een eerdere scheiding – voelen als een flinke beurse plek die opnieuw ingedrukt wordt. Van tevoren had ik hen een vragenlijst gestuurd met het verzoek daar apart van elkaar vast naar te kijken en goed over na te denken.

 

Het was heel spannend voor beiden. Sommige wensen, angsten en verwachtingen werden voor het eerst naar elkaar uitgesproken. Voor de ander was dat soms pijnlijk en soms ook een echte openbaring. Dat gaf een enorme kwetsbaarheid. Hun moed en openheid vroeg veel van hen, maar gaf hen uiteindelijk een hele mooie diepere verbinding. Ze konden nu ook rekening houden met elkaars angsten en wensen.

 

Na twee sessies hadden ze alles goed in kaart en konden ze met open vizier en liefdevol een regeling met elkaar treffen die echt bij hen paste. Daar stonden overigens niet alleen zaken in over het vermogen, maar ook afspraken over hoe ze zich ervoor zouden inzetten dat hun relatie goed zou blijven. Ook zijn er uitgangspunten opgenomen hoe ze ervoor zorgen dat ieder zoveel mogelijk financieel zelfstandig blijft tijdens het huwelijk. Samen met de notaris zetten we echt de punten op de i om de tekst voor iedereen goed en duidelijk te krijgen.

 

Na afloop kon ik hen complimenteren en feliciteren met een echt maatwerk plan. Er was een mooie balans tussen bescherming van het bedrijf en de waardering voor de bijdrage van Sonja. Peter durfde nu zonder terughoudendheid en onbezorgd het huwelijksbootje in te stappen en Sonja had het gevoel dat ook haar inspanningen gewaardeerd werden. Ze gaven aan dat ze elkaar ook beter hadden leren kennen en elkaar beter begrepen.

 

Dat ze maar lang en gelukkig mogen leven….