Succesvol scheiden zonder vechten

Hoe maak je de kans zo groot mogelijk om een scheiding succesvol af te ronden zonder dat het uitmondt in een vechtscheiding?
Gisteren was ik op het congres van de vFAS (vereniging van Familierecht Advocaten Scheidingsmediators) in het kader van de Dag van De Scheiding. Het thema was ‘scheiden zonder vechten’.

Vechtscheiding

Een econoom legde eerst uit wat de maatschappelijke kosten zijn van (v)echtscheidingen. Het blijkt dat kinderen van gescheiden ouders op vele vlakken nog tot tientallen jaren na de scheiding van hun ouders schade ondervinden. Uiteraard betreft het hier statistieken en zijn er gelukkig ook vele voorbeelden van kinderen die, ondanks de scheiding van hun ouders, zelf een goede lange relatie hebben en zichzelf optimaal ontplooien.

Vervolgens kwam de Kinderombudsman, Marc Dullaert, die uitlegde dat er door de overheid kritisch gekeken zou moeten worden naar het huidige systeem van scheiden, waarbij veel ouders door de traditie van het werken met twee advocaten die tegen elkaar strijden en door de rechtbank knopen laten doorhakken, een systeem hebben ontwikkeld dat ongezond is. Gelukkig zat de zaal vol met gedreven gespecialiseerde advocaten die zich juist tot doel heb gesteld om een scheiding respectvol te regelen.

Nieuwe statistieken

Daarna lichtte één van de leden van de vFAS de onderzoeksresultaten toe, die ook gisteren zijn gepubliceerd, van TNS NPO, dat in opdracht van de vFAS een onderzoek heeft uitgevoerd onder de bij de vFAS aangesloten advocaat-scheidingsmediators. Hieruit blijkt dat er een explosieve stijging van het aantal vechtscheidingen is de laatste jaren. Het blijkt dat advocaten zelf ervaren dat in de afgelopen twee jaar 1 op de 5 scheidingen in een vechtscheiding uitmondt! In 2013 is er door de kinderombudsman naar voren gebracht dat 1 op de 10 scheiding uit zou monden in een vechtscheiding.

Scheiden zonder vechten

Dit was aanleiding om met een deskundig panel, met daarin politici, een advocaat(-mediator)-rechter en een psycholoog-mediator, en de aanwezige leden te discussiëren wat de oplossing zou moeten zijn voor dit probleem.

Een van de opties die uitgebreid besproken is, is het verplicht stellen van mediation. Dit gebeurt al in enkele landen in Europa en geeft daar goede resultaten. De aanwezigen waren er echter niet van overtuigd dat dit een oplossing zou bieden.

Wat ook besproken is en wat ik zelf als overtuiging heb, is dat een multidisciplinaire aanpak van samenwerkende professionals de meeste kans geeft op een succesvolle afwikkeling van een scheiding zonder vechten. Een scheiding is een complexe situatie die emotionele, juridische en financiële aspecten heeft. Om al deze aspecten goed te adresseren en daarbij de emoties van partijen in goede banen te leiden, is bijzonder veel gevraagd voor één professional. Samenwerking van gespecialiseerde advocaat-mediators met een (kinder)psycholoog en/of financieel deskundige geeft over het algemeen bijzonder goede resultaten. De ervaring is dat op die manier, aan het begin van een scheiding, tot de kern van de problemen wordt gekomen en dat deze worden aangepakt voordat ze escaleren. Ook wordt er met de scheidende partners gewerkt aan een duurzame regeling waar zij vervolgens de jaren daarna op een constructieve manier met elkaar kunnen overleggen. Deze aanpak is de standaard in de zogenaamde Collaborative Divorce, de overlegscheiding.

Als u mensen kent die gaan scheiden en u gunt ze een constructieve afwikkeling met een duurzame oplossing kunt u ze daarom met een gerust hart de overlegscheiding aanraden. Het zou immers bijzonder mooi zijn als we het aantal vechtscheidingen drastisch omlaag kunnen brengen.

Auteur: mr. Wampie F. van Arkel