Tips voor ondernemers die gaan scheiden of trouwen – in tijden van corona 11/12
Toestemming voor vakantie tijdens de corona-crisis
Als je met je kinderen naar het buitenland met vakantie gaat zonder de andere (gezaghebbende) ouder heb je een schriftelijke toestemmingsverklaring nodig om de grens te kunnen passeren. Dit geldt uiteraard niet specifiek voor ondernemers, maar ook zij hebben hier natuurlijk mee te maken. Dit jaar zijn er al de nodige kort geding procedures gevoerd over de vraag of die toestemming afgedwongen kan worden in de huidige situatie met alle risico’s in verband met corona. Ik geef hieronder een samenvatting van de mij bekende uitspraken over dit onderwerp.
Voorbeelden
Reizen naar een land met code geel
De rechtbank Rotterdam oordeelde over een zaak waarbij twee kinderen bij een pleeggezin wonen. De biologische ouders hadden nog wel het ouderlijk gezag. Omdat de pleegouders samen met de kinderen naar Frankrijk op vakantie wilden, diende in dit geval de beide ouders hiervoor een schriftelijke toestemmingsverklaring te tekenen. Dat weigerden zij. De moeder vond een vertrek naar het buitenland te gevaarlijk vanwege het coronavirus. Vader vond het risico te groot dat de pleegouders met de kinderen terecht zouden komen in een lockdown en niet meer tijdig terug zouden kunnen komen. De kinderrechter volgde het reisadvies van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Frankrijk was op dat moment geel. Dat betekende dat het pleeggezin op vakantie naar Frankrijk zou mogen, maar daarbij waakzaam zou moeten blijven. De vervangende toestemming werd verleend, mits de pleegouders het advies van het ministerie in de gaten zouden houden. Zodra het advies zou wijzigen in alleen noodzakelijke (code oranje) of geen reizen (code rood) voor vertrek, zou de toestemming komen te vervallen.
Ook werd in andere zaken toestemming gegeven aan de ene ouder als de andere ouder de toestemming weigerde in het geval de ouder met de kinderen met de auto naar landen wilde reizen waar op dat moment code geel toepasselijk was. Uiteraard is code groen ook geen probleem.
In zaken waren vervangende toestemming gevraagd werd om te reizen naar een land met code oranje (bijvoorbeeld Portugal regio Porto en Lissabon) werd de toestemming geweigerd.
Reizen met kinderen die in een risicogroep vallen
Geen toestemming werd gegeven in een zaak waar de vader naar Italië wilde reizen met zijn kind dat ernstig overgewicht had. Aangezien dit kind in een risicogroep valt, werd het risico op besmetting en vervolgens een groot gezondheidsrisico als te groot beschouwd in dit geval. Best opvallend, want het RIVM spreekt zelf alleen over risicogroepen bij volwassenen. Het RIVM geeft geen risicogroepen onder kinderen aan. Ook de overheid heeft geen maatregelen voor kinderen gegeven. Tot 18 jaar hoeft 1,5 m afstand niet bewaard te worden. Hier volgt de rechter de overheid dus niet.
Risicogroepen zijn:
· Mensen met chronische luchtweg- of longproblemen,
· Chronische hartpatiënten;
· Mensen met suikerziekte en/of obesitas;
· Mensen met een nierziekte;
· Mensen met een verminderde weerstand tegen infecties doordat zij medicijnen gebruiken voor een auto-immuunziekte en mensen die een orgaan of stamceltransplantatie hebben ondergaan;
· Mensen met een hiv -infectie;
· Mensen met ernstige leverziekte.
Reizen met het vliegtuig
In een zaak bij de Rechtbank Oost-Brabant gaf de kortgedingrechter geen toestemming aan de vader die zijn drie kinderen met het vliegtuig naar Genève wilde laten reizen. De reis zou door de broer van vader begeleidt worden. Genève is de woonplaats van vader en de halfbroer van de kinderen.
Twee van de betreffende kinderen zijn astmatisch. Moeder had bezwaar tegen de vliegreis, omdat er in een vliegtuig geen 1,5 m afstand bewaard kan worden en luchthavens zeer drukke gebieden zijn. De rechter had de kinderen zelf gehoord en die gaven aan de reis ook eng te vinden. Alles bij elkaar was dit voor de rechter voldoende reden om het verzoek van vader af te wijzen.
Wat zijn relevante aspecten?
1. Het advies van het ministerie van buitenlandse zaken en de code die in het gebied van de eindbestemming toepasselijk is, is leidend voor de rechter om de vervangende toestemming wel of niet te geven.
2. Valt een kind in een van de risicogroepen? Dan zijn de algemene maatregelen zoals afstand houden, drukken plaatsen vermijden, handenwassen et cetera extra belangrijk. Als er een aannemelijk risico is dat die maatregelen niet altijd gehandhaafd kunnen worden, dan is de kans groot dat er geen vervangende toestemming wordt gegeven.
Do’s
· Ga met de andere ouder in overleg vóórdat een vakantie geboekt wordt.
· Bedenk zelf of de reis en de bestemming overeenkomt met de richtlijnen van de overheid en het RIVM.
Don’t
· Een reis boeken en op het laatste moment toestemming vragen.
Dit is deel 11 uit deze serie, link naar het vorige blog in de serie
————————————————————————————————————————————–
Over de auteur:
Wampie van Arkel is een ervaren (overlegscheidings)advocaat, mediator en ondernemer.
Haar praktijk Van Arkel Familierecht heeft een vestiging in Rotterdam en in Hendrik-Ido-Ambacht.
Momenteel is zij voorzitter van de Vereniging van Collaborative Professionals; de multidisciplinaire vereniging van advocaten, financieel deskundigen psychologen en pedagogen. In teamverband brengen zij complexe scheidingen tot een duurzame regeling zonder naar de rechter te gaan.
Wampie van Arkel is ervaringsdeskundige. Zij is in de vorige crisistijd (2009) gescheiden en heeft daar de nodige uitdagingen bij ervaren, zowel als mens als als ondernemer. Bij deze scheiding zat ook haar/hun bedrijf als het ware ‘aan tafel’. In 2012 is zij opnieuw getrouwd met iemand die ook in de crisistijd was gescheiden. Dat gaf een gevoel van herkenning, maar het zorgde ook voor diverse hobbels bij het opstellen van de huwelijkse voorwaarden. Bij die besprekingen schoven opnieuw twee bedrijven aan bij de onderhandeltafel.
Deze ervaringen en alles wat ze daarvan heb geleerd heeft, heeft zij verwerkt in deze blogserie.
